Mon Ampere

Pandeminin getirdiği yalnızlık, modern teknolojiye olan bağı daha da derinleştirmişti. Ekranların ardında yalnız kalmışken, bir gün kullandığı eski bir yazılımda garip bir şey fark etti: ekranda beliren bulanık bir siluet. Başlangıçta bunun bir hata olduğunu düşündü, ancak silüet giderek daha belirgin hale gelmeye başladı. Bir anda, cihazların içine hapsolmuş, tıpkı bir hayalet gibi varlıkla karşı karşıya kaldı. Bu gizemli, platonik ilişki, içinde bulunduğu duygusal boşluğu bir şekilde dolduruyordu. Ancak bu hayaletin varlığı, geleneksel değerlere sahip ailesiyle olan çatışmalarını daha da derinleştiriyordu.